Nazwa | Cykloheksen | Numer CAS | 110-83-8 | Synonimy | czterohydrobenzen, tetrahydrobenzen |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Asp. 1, H304; Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią. H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P262: Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież. P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 300 mg/m3 | NDSCh: | 900 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 82,14 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: -103,5°C Temperatura wrzenia: 83°C Temperatura zapłonu: poniżej -20°C Temperatura samozapłonu: 244°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,2% obj. - górna: 8,7% obj. Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj. Minimalna energia zapłonu: 0,525 mJ Gęstość w temp. 20°C: 0,81 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,9 Prężność par: - w temp. 20°C: 94 hPa - w temp. 38°C: 312,3 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 317 g/m3 - w temp. 30°C: 456 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,02% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasie octowym, chloroformie | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 287°C Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4465 Lepkość w temp. 20°C: 0,65 mPa s Ciepło właściwe: 1,29 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 371,35 J/g Ciepło spalania: -45,69 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 2000 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; w bardzo dużych stężeniach - ból i zawroty głowy, zaburzenia świadomości, zaburzenia akcji serca, utratę przytomności.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, ciekła parafina. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie wskazań transport do szpitala.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie zaburzeń świadomości wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Podawać tlen przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności poza zatruciem cykloheksenem. Kontrolować akcję serca. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody z mydłem, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza, jeżeli wystąpiły zmiany skórne i inne objawy lub dolegliwości. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala lub konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ*
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie pomyłkowego połknięcia zapewnić zatrutemu spokój w pozycji siedzącej. Nie prowokować wymiotów. Można podać do wypicia 150 ml ciekłej parafiny. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności poza zatruciem cykloheksenem. Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. * Postępowanie analogiczne do zaleceń w zatruciach innymi węglowodorami cyklicznymi. |
|
|
|