Nazwa | Fluorek boru | Numer CAS | 7637-07-2 | Synonimy | trifluorek boru |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem); Acute Tox. 2(*) inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330; Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem]. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P315: Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza. P405: Przechowywać pod zamknięciem. P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH014: Reaguje gwałtownie z wodą.
|
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | - | NDSCh: | - | NDSP: | 3 mg/m3 |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04093-01:1974(w) PiMOŚP 2014, 3(81) PN-82/Z-04093.03(w) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 67,81 Stan skupienia w temp. 20 °C: gaz, dymiący w kontakcie z wilgotnym powietrzem Barwa: bezbarwny Zapach: ostry, drażniący Temperatura topnienia (1013 hPa): -127,1 °C Temperatura wrzenia (1013 hPa): -100,3 °C Temperatura zapłonu: niepalny gaz Temperatura samozapłonu: niepalny gaz Granice wybuchowości w powietrzu: nie dotyczy Stężenie stechiometryczne: nie dotyczy Gęstość gazu (0 °C, 1013 hPa): 3,077 g/dł Gęstość cieczy (-100 °C): 1,589 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,37 Prężność gazu w temp. -30 °C: 2,8 MPa Stężenie pary nasyconej w temp. 20 °C: gaz Rozpuszczalność w wodzie (6 °C, 1013 hPa) 369,6 g/ 100 g wody Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w stężonym kwasie azotowym, benzenie, dichlorobenzenie, chloroformie, tetrachlorku węgla, disiarczku węgla | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: -12,25 °C Ciśnienie krytyczne: 4,98 MPa Gęstość krytyczna: 0,591 g/ł Ciepło właściwe (-25 °C, 1013 hPa): Cp = 0,75 J/(g K) |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 4,5 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy LC50 (szczur, inhalacja) - 1180 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: bardzo toksyczny, żrący gaz.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci gazu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie i owrzodzenia spojówek, ból gardła, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc, a w dużych stężeniach bóle i zawroty głowy, senność, utrata przytomności.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, owrzodzenia. Skażenie ciekłą substancją powoduje odmrożenia.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienie spojówek, obrzęk powiek, możliwość trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje objawy odmrożenia, a następnie oparzenia przewodu pokarmowego, ból jamy ustnej, gardła i przełyku, mdłości i wymioty, ból brzucha, biegunkę, z możliwością wstrząsu.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie na małe stężenia gazu prowadzi do wystąpienia krwawień z błon śluzowych nosa i dziąseł, nadmiernej suchości skóry i błon śluzowych. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon w amp. po 200 mg, furosemid w amp. do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej, o temperaturze pokojowej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Wskazana konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|