Nazwa | Fosgen | Numer CAS | 75-44-5 | Synonimy | tlenochlorek węgla, chlorek karbonylu |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem); Acute Tox. 2(*) inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330; Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem]. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P315: Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza. P405: Przechowywać pod zamknięciem. P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,08 mg/m3 | NDSCh: | 0,16 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
metoda zalecana przez jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 98,92 Stan skupienia w temp. 20°C: gaz Barwa: bezbarwny Zapach: duszący (skoszonego siana) Temperatura topnienia (1013 hPa): -127,78°C Temperatura wrzenia (1013 hPa): 7,6°C Gęstość gazu (5°C, 1013 hPa): 1,41 g/dł Gęstość gazu względem powietrza (20°C, 1013 hPa): 3,4 Gęstość cieczy (0°C, 1013 hPa): 1,42 g/cm3 Prężność gazu: - w temp. 20°C: 0,16 MPa - w temp. 30°C: 0,22 MPa Stężenie pary nasyconej: gaz Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,002% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w kwasie octowym, benzenie, toluenie | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 181,9°C Ciśnienie krytyczne: 5,67 MPa Lepkość gazu (15°C, 1013 hPa): 0,01144 mPa s Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,5836 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 246,9 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,41-24,2 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych LC50 (człowiek, inhalacja) - 3200 mg/m3 TCL0 (człowiek, inhalacja) - 100 mg/m3 (30 min) LCL0 (człowiek, inhalacja) - 360 mg/m3 (30 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: gaz o umiarkowanym działaniu drażniącym, bardzo toksyczny, ponieważ hydrolizuje do chlorowodoru i tlenku węgla w układzie oddechowym i bezpośrednio uszkadza pęcherzyki płucne.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: w stężeniu ok. 10 mg/m3 umiarkowanie drażni spojówki i górne drogi oddechowe i może spowodować kaszel. W większym stężeniu wywołuje objawy występujące po 2 do ponad 24 godz.: stopniowo narastające uczucie ziębnięcia, zawroty głowy, męczący kaszel, ból krtani, nasilająca się duszność, uczucie duszenia się, sinica, obrzęk płuc, niewydolność krążeniowo-oddechowa. Po narażeniu na bardzo duże stężenie działanie duszące narasta szybko i powoduje śmierć. Następstwem ostrego zatrucia w przypadkach przeżycia może być: zapalenie płuc, rzadko rozszerzenia oskrzeli lub ropień płuca.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłych zatruć nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Uwaga: zatrucia fosgenem są z reguły następstwem sytuacji awaryjnych. Wszystkie osoby, które znalazły się w strefie zagrożenia, powinny być jak najszybciej przewiezione do szpitala ze względu na ryzyko obrzęku płuc bez wyraźnych poprzedzających objawów wstępnych zatrucia. Kaszel, ból krtani - uzasadniają podanie deksametazonu do inhalacji i tlenu oraz założenie stałej drogi dożylnej oraz podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia. |
|
|
|