Nazwa | Heptan-4-on | Numer CAS | 123-19-3 | Synonimy | keton dipropylowy |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226; Acute Tox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 230 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04344-1:2006 PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 114,2 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: owocowy Temperatura topnienia: -33 °C Temperatura wrzenia: 144°C Temperatura zapłonu: 49 °C Temperatura samozapłonu: 430 °C Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 0,817 Gęstość par względem powietrza: 3,9 Prężność par w temp. 20 °C: 0,7 kPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: 4,6 g/l Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze dietylowym | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20 °C: 1,405-1,408 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 3730 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 5660 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja słabo drażniąca, działająca depresyjnie na centralny układ nerwowy (w dużych stężeniach).
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: zatruć u ludzi nie opisywano. W postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; duszność, może wystąpić skurcz oskrzeli. W dużych stężeniach może spowodować śpiączkę oraz zatrzymanie czynności oddechowej.
Skażenie skóry wywołuje miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje zaczerwienienie, łzawienie.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, bóle i zawroty głowy oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe działanie prowadzi do zaczerwienia i stanów zapalnych skóry, zapalenia spojówek, nieżytu górnych i dolnych dróg oddechowych, nadmiernej suchości błon śluzowych. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU. Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym |
|
|
|