Nazwa | p-Benzochinon | Numer CAS | 106-51-4 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331; Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H301: Działa toksycznie po połknięciu. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H315: Działa drażniąco na skórę. H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,1 mg/m3 | NDSCh: | 0,4 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 108,1 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: żółta Zapach: podobny do zapachu chloru Temperatura topnienia: 115,7° Temperatura wrzenia: brak, rozkłada się pod wpływem ogrzewania Temperatura zapłonu: brak danych Temperatura samozapłonu: 560°C Granice wybuchowości: brak danych Gęstość w temp. 20°C: 1,32 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,73 Prężność par w temp. 20°C: 0,12 hPa Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,53 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 8% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w eterze etylowym, acetonie, DSMO | Właściwości dodatkowe | Ciepło topnienia: 193,7 J/g Ciepło parowania w temp. 115°C: 441,5 J/g Ciepło sublimacji: 581 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,4 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 130 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu i/albo par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc. Następstwem może być zapalenie płuc.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, zawroty głowy, senność, splątanie, drgawki, spadek ciśnienia tętniczego krwi, śpiączkę z ryzykiem zatrzymania czynności serca i oddechu. Następstwem ostrego zatrucia
Drogą pokarmową może być żółtaczka, uszkodzenie wątroby, zmiany w moczu.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe lub powtarzające się narażenie skóry na małe dawki (np. stosowany jako krem na skórę) powoduje odbarwienie skóry; u narażonych w czasie pracy na pył lub pary powoduje zmianę koloru włosów (na rude). Może wystąpić ogólne osłabienie, chudnięcie. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie bólu można podać pyralginę. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji chirurgicznej lub dermatologicznej.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeśli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.) Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|