Nazwa | Pentafluorek bromu | Numer CAS | 7789-30-2 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Ox. Liq. 1 (Substancja ciekła utleniająca 1), H271; Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301; Acute Tox. 3 (Toksyczność ostra, kat.3 ), H311; Acute Tox. 2 (Toksyczność ostra, kat.2), H330; Skin Corr. 1B ; (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B, H314; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H271: Może spowodować pożar lub wybuch; silny utleniacz. H301: Działa toksycznie po połknięciu. H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. H330: Wdychanie grozi śmiercią. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,5 mg/m3 | NDSCh: | 1 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04093-01:1974 (w) PN-Z-04093-02:1975 (w) PN-Z-04093-03:1982 (w) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 174,9 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz dymiąca Barwa: bezbarwna lub żółtawa Zapach: ostry Temperatura topnienia (1013 hPa): -61,3°C Temperatura wrzenia: 40,76°C Temperatura zapłonu: niepalna ciecz Temperatura samozapłonu: niepalna ciecz Granica wybuchowości: pary nie tworzą mieszanin wybuchowych Gęstość cieczy w temp. 20°C: 2,48 g/cm3 Gęstość gazu względem powietrza: 6,04 Prężność par: - w temp. 20°C: 413 hPa - w temp. 30°C: 640 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 2965 g/cm3 - w temp. 30°C: 4440 g/cm3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: gwałtowna reakcja z wydzieleniem toksycznych i żrących produktów | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 25°C: 1,3529 Temperatura krytyczna: 197°C Ciepło właściwe w temp. 25°C: 0,57 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 178,8 J/g Ciepło topnienia w temp. topnienia: 32,4 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja żrąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność w dużych stężeniach może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, krwawienie lub/i perforację przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: u ludzi nie opisywano. U zwierząt doświadczalnych - uszkodzenie wątroby i nerek, stany zapalne dróg oddechowych |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji chirurgicznej. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Poszkodowany powinien sam płukać oczy. (Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia mleko lub białko jaj kurzych. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko krwotoku, wstrząsu. |
|
|
|