Nazwa | Pentan-1-ol | Numer CAS | 71-41-0 | Synonimy | alkohol n-amylowy I-rz., n-pentanol, n-butylokarbinol, 2-metylobutanol-1, izopentanol, izobutylokarbinol, alkohol izoamylowy I-rz., 3-metylobutanol-1, izopentanol, izobutylokarbinol, alkohol izoamylowy I-rz. |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226; Acute Tox. 4*. inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H315: Działa drażniąco na skórę.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 75 mg/m3 | NDSCh: | 150 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04526:2020-12 PiMOŚP 2019, nr1 (99) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 88,15 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: charakterystyczny, nieprzyjemny alkohol n-amylowy I-rz. 2-metylobutanol-1 3-metylobutanol-1 Temperatura topnienia: -78,2°C <-70°C -117,2°C Temperatura wrzenia: 138°C alkohol n-amylowy I-rz. 2-metylobutanol-1 3-metylobutanol-1 Temperatura zapłonu: 32,8°C 40°C 42,8°C Temperatura samozapłonu: 300°C 385°C 350°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,2% obj. - górna: 8,0% obj. Stężenie stechiometryczne: 2,72% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,82 g/m3 0,82 g/m3 0,81 g/m3 Gęstość par względem powietrza: 3,04 3,04 3,04 Prężność par w temp. 25°C: 3,13 hPa 4,16 hPa 3,16 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 2,19% wag. 2,97% wag. 2,67% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: mieszają się z większością rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | alkohol n-amylowy I-rz. 2-metylobutanol-1 3-metylobutanol-1 Temperatura krytyczna: 312°C - 307°C Ciśnienie krytyczne: 4,44 MPa - - Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4100 1,4107 1,4071 Lepkość: 3,35 mPa s (w temp. 25°C) 5,09 mPa s (w temp. 20°C) 4,81 mPa s (w temp. 15°C) Ciepło właściwe: 2,98 J/(g K) 2,50 J/(g K) 2,40 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 512,96 J/g 512,96 J/g 503,46 J/g - w temp. 25°C: 646,4 J/g 617,5 J/g 631,7 J/g Ciepło spalania: -37,74 kJ/g -37,76 kJ/g -37,76 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 3,7 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 3030 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 14000 mg/m3 LD50 (królik, skóra) - 3600 mg/kg 2-Metylobutanol-1 Klasa toksyczności Substancja szkodliwa oraz drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,45 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 1000 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych 3-Metylobutanol-1 Klasa toksyczności Substancja szkodliwa oraz drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego dla ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,15 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 1300 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 3212 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - 550 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancje szkodliwe, drażniące, działające narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniu mniejszym niż dopuszczalne stężenie chwilowe wywołują łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, podrażnienie błony śluzowej nosa i gardła. W większych stężeniach mogą spowodować ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, biegunkę, stan pobudzenia (delirium), zaburzenia świadomości, śpiączkę. Może wystąpić arytmia i zaburzenia oddechowe.
Skażenie skóry może spowodować jej zaczerwienienie i pieczenie oraz objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, pieczenie oczu, zaczerwienienie spojówek, z ryzykiem długotrwałych i trwałych zmian. Wypicie bardzo małej ilości alkoholu amylowego wywołuje nudności, wymioty, biegunkę i objawy ogólne jak w zatruciu inhalacyjnym. Mała dawka (ok. 30 g) może być śmiertelna dla człowieka.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może spowodować jej wysuszenie i stany zapalne. Sugeruje się, że długotrwałe narażenie skóry na substancję w dużym stężeniu może prowadzić do zmian w układzie nerwowym. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę twarzową. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia zależy od wielkości powierzchni skażonej skóry. W zależności od objawów, postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wskazań - konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Wskazana konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport karetką PR do pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|