Nazwa | Pentan-2-on | Numer CAS | 107-87-9 | Synonimy | metylopropyloketon, pentanon-2, etyloaceton, keton metylowopropylowy |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H315: Działa drażniąco na skórę. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 100 mg/m3 | NDSCh: | 800 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04267:2001 PiMOŚP 1997, z. 16 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 86,1 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: przyjemny Temperatura topnienia: -77,8°C Temperatura wrzenia: 102°C Temperatura zapłonu: 7°C Temperatura samozapłonu: 505°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,5% obj. - górna: 8,2% obj. Stężenie stechiometryczne: 2,91% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,81 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,00 Prężność par: - w temp. 20°C: 16 hPa - w temp. 30°C: 28 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 57 g/m3 - w temp. 30°C: 96 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 5,95% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu i eterze etylowym | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 290,8°C Ciśnienie krytyczne: 3,89 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3902 Lepkość w temp. 20°C: 0,50 mPa s Ciepło parowania w temp. 28,32°C: 436,7 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 1600 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 7163 mg/m3 LD50 (królik, skóra) - 6500 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - 5372 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: narażenie na pary w stężeniu parokrotnie przekraczającym dopuszczalne (NDS) może wywołać łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek, podrażnienie górnych dróg oddechowych (kaszel), senność, ból i zawroty głowy, mdłości. Skażenie lub oblanie skóry wywołuje jej zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje łzawienie, ból, przekrwienie spojówek. Połknięcie substancji wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha, senność.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji półleżącej lub siedzącej, zapewnić spokój. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Zależnie od wskazań lekarskich - transport do szpitala.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). W przypadku podrażnienia/zaczerwienienia dużej powierzchni skóry - wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian - konsultacja lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|