Nazwa | Propan-2-ol | Numer CAS | 67-63-0 | Synonimy | alkohol izopropylowy, izopropanol, 2-hydroksypropan |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H319: Działa drażniąco na oczy. H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty. P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P403 + P235: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 900 mg/m3 | NDSCh: | 1200 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04224-02:1992 (w) PiMOŚP 2020, nr 1(103) PN-Z-04535:2022-01 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 60,1 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: ostry, charakterystyczny Temperatura topnienia: -89,5°C Temperatura wrzenia: 82°C Temperatura zapłonu: 12°C Temperatura samozapłonu: 400°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 2,0% obj. - górna: 12,0% obj. Stężenie stechiometryczne: 4,46% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,785 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,07 Prężność par: - w temp. 20°C: 43 hPa - w temp. 30°C: 76 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 106 g/m3 - w temp. 30°C: 181 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: miesza się bez ograniczeń Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 235,17°C Ciśnienie krytyczne: 4,76 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3771 Lepkość w temp. 15°C: 2,86 mPa s Ciepło właściwe: 2,57 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 663,9, J/g - w temp. 25°C: 757,9 J/g Ciepło spalania: -33,41 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 100-500 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 5045 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 12800 mg/kg TDL0 (człowiek, doustnie) - 223 mg/kg LDL0 (człowiek, doustnie) - 3570 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działająca drażniąco oraz narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniach bliskich najwyższych dopuszczalnych wartości u osób nie przyzwyczajonych powodują łzawienie oczu, uczucie podrażnienia nosa. Wdychanie par w dużych stężeniach powoduje ból i zawroty głowy, mdłości, bradykardię, spadek ciśnienia tętniczego krwi, halucynacje, kaszel, duszność, zaburzenia oddechowe, depresję ośrodka oddechowego, zaburzenia świadomości, utratę przytomności, śpiączkę.
Skażenie skóry może wywołać jej zaczerwienienie i stan zapalny, a wchłanianie przez skórę może spowodować ogólne objawy zatrucia.
Skażenie oczu powoduje zaczerwienienie, ostry stan zapalny i oparzenia rogówki z powikłaniami ze strony gałki ocznej. Zatrucie
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę z ryzykiem krwotocznego zapalenia żołądka (w dawce 10 ml) oraz objawów narkotycznych, jak w zatruciu drogą inhalacyjną. Wypicie 100 ml może spowodować śmierć. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano objawów przewlekłego zatrucia |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, Atrovent do inhalacji, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji leżącej lub siedzącej, chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Kontrolować ciśnienie tętnicze krwi. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie duszności można podać do wdychania Atrovent. W razie spadku ciśnienia tętniczego - hydrokortyzon dożylnie. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania kontroli ciśnienia krwi i leczenia.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie wystąpienia zaburzeń świadomości wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka) i kontrolować ciśnienie tętnicze krwi. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi. W razie wskazań podawać dożylnie hydrokortyzon. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru zmian i powierzchni oblanej skóry - transport do szpitala ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Pilna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontrolować akcję serca i ciśnienie tętnicze krwi. W każdym przypadku zatrucia drogą pokarmową transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|