Nazwa | 1,1,2,2-Tetrabromoetan | Numer CAS | 79-27-6 | Synonimy | tetrabromoetan, tetrabromek acetylenu |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2(*) (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią. H319: Działa drażniąco na oczy. H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 4 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04350:2006 PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 345,68 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna lub żółtawa Zapach: charakterystyczny, podobny do zapachu jodoformu i kamfory Temperatura topnienia: -1°C Temperatura wrzenia: 135°C rozkłada się w temp. powyżej 190°C Temperatura zapłonu: trudno zapalna ciecz Temperatura samozapłonu: 335°C Granica wybuchowości: brak danych Gęstość cieczy w temp. 20°C: 2,96 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 11,9 Prężność par : - w temp. 20°C: 0,1 hPa - w temp. 30°C: 0,2 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 1,4 g/m3 - w temp. 30°C: 2,7 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 30°C: 0,065% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie, chloroformie, anilinie | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,6353 Lepkość w temp. 19,9°C: 9,8 mPa s Ciepło parowania: - w temp. 25°C 202,6 J/g - w temp. wrzenia: 140,86 J/g Ciepło spalania: -38,1 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 1200 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 549 mg/m3/4 h LD50 (królik, szczur, skóra) - 5250 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca, powoduje uszkodzenie wątroby i nerek.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać łzawienie oczu, ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, ból brzucha, senność.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, senność.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|