Nazwa | Triazotan(V) -propano -1,2,3-triylu | Numer CAS | 55-63-0 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Unst.expl., (Materiał wybuchowy), H200; Acute Tox. 2(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330; Acute Tox. 1, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H310; Acute Tox. 2(*), oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300; STOT RE 2(*) (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373(**); Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H200: Materiały wybuchowe niestabilne. H330: Wdychanie grozi śmiercią. H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą. H300: Połknięcie grozi śmiercią. H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie . H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,095 mg/m3 | NDSCh: | 0,19 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04466:2016-10 PiMOŚP 2013, nr 4(78) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 227,1 Stan skupienia w temp. 20°C: oleista ciecz Barwa: bezbarwna (produkt handlowy - żółty) Zapach: bez zapachu (w podwyższonej temperaturze - słodkawy) Temperatura topnienia: 13,1°C Temperatura wrzenia: 160°C (20 hPa) 218°C - wybuch Temperatura zapłonu: brak danych Temperatura samozapłonu: 270°C Temperatura wybuchu: 3158°C Prędkość detonacji: 7600 m/s Wrażliwość na uderzenie: 0,2 N•m Wrażliwość na tarcie: do 35 N brak reakcji Wrażliwość termiczna: w temp. 222°C wybuch w ciągu 5 sekund Gęstość w temp. 20°C: 1,59 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 7,84 Prężność par w temp. 20°C: 0,033 Pa Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,0031 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,17% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4732 Lepkość w temp. 20°C: 35,5 mPa s Ciepło spalania: -6,77 kJ/g Ciepło wybuchu: 6,32 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 105 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 280 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, silnie rozszerzająca naczynia krwionośne, może zaburzać funkcje układu nerwowego, miejscowo drażniąca; wywołuje umiarkowane zwiększenie zawartości methemoglobiny we krwi. Może działać uczulająco.
Drogi wchłaniania: skóra, błony śluzowe, układ oddechowy, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: niezależnie od drogi wchłonięcia wywołuje zaczerwienienie skóry, zwłaszcza twarzy, z uczuciem gorąca, ból głowy, halucynacje, mdłości; może wystąpić ból w klatce piersiowej i ból brzucha; gwałtowny spadek ciśnienia doprowadza do zapaści, utraty przytomności, drgawek, zaburzeń oddechowych i śmierci. Dawka śmiertelna wynosi 0,2÷1,2 g. Skażenie błon śluzowych i skóry powoduje miejscowe zaczerwienienie.
Objawy zatrucia przewlekłego: w stężeniu niewywołującym ostrego zatrucia przewlekłego narażenie może spowodować przyzwyczajenie i uzależnienie. Może się utrzymywać nieco zwiększona zawartość methemoglobiny we krwi oraz zmiany w układzie nerwowym: drżenia, bóle neurologiczne; zaburzenia trawienne; przewlekłe zmiany zapalne i uczuleniowe skóry. U osób przewlekle narażonych, po kilkudniowej przerwie w narażeniu może nastąpić nagła śmierć (tzw. zgony "poniedziałkowe"). Przewlekłe narażenie na nitroglicerynę w stężeniach 0,12÷0,40 mg/m3 może powodować zmiany w naczyniach i nerwach obwodowych. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, płyny do podawania dożylnego, 5-procentowy roztwór glukozy, sól fizjologiczna - 0,9-procentowy roztwór chlorku sodu, Dextran 4000; dopamina w ampułkach po 200 mg, hydrokortyzon. Leczenie: tlen, leczenie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w pozycji dowolnej, wezwać lekarza. Podawać tlen do oddychania. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować ciśnienie tętnicze. Postępowanie objawowe. W razie wskazań transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. W przypadku znacznego spadku ciśnienia tętniczego krwi podawać dożylnie płyny (5-procentową glukozę, 0,9-procentowy NaCl lub Dextran 4000, ewentualnie dopaminę we wlewie kroplowym). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody z mydłem. Natychmiast wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR ze względu na ryzyko wystąpienia objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam sprowokować u siebie wymioty. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|