Nazwa | Chlorek tionylu | Numer CAS | 7719-09-7 | Synonimy | dichlorek sulfinylu; dichlorek tionylu; dichlorek tlenek siarki; tlenochlorek siarki; chlorek tionylu; |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P301 + P330 + P331: W przypadku połknięcia: Wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH014: Reaguje gwałtownie z wodą. EUH029: W kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy.
|
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 1,8 mg/m3 | NDSCh: | 3,6 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Informacje ogólne: Postać: ciecz, bezbarwna lub żółta do czerwonej Zapach: ostry, duszący Ważne informacje dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska: pH: brak danych Masa cząsteczkowa: 118,97 Temperatura wrzenia/zakres temperatur wrzenia: 76 °C Temperatura krzepnięcia/topnienia: -104,5 °C Temperatura zapłonu: -1 °C Właściwości utleniające: brak danych Prężność par w temp. 25 °C: 16 kPa Rozpuszczalność w wodzie: reaguje z wodą Właściwości w wodzie: hydrolizuje do ditlenku siarki i chlorowodoru Współczynnik podziału n-oktanol/woda log Kow: 0,92 Lepkość: 0,6 mPa • s Gęstość par względem powietrza: 4,1 Gęstość w temp. 20 °C: 1,638 g/cm3 Szybkość parowania: brak danych Inne informacje: Próg wyczuwalności zapachu: 5 mg/m3 | Właściwości dodatkowe | |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne TABELA Działanie uczulające - brak danych. Toksyczność dawki powtórzonej - brak danych. - działanie mutagenne Aktywność mutagenną chlorku tionylu badano na szczepach testowych Salmonella typhimurium: TA 98, TA 100, TA 1535, TA 1537 z dodatkiem i bez dodatku aktywatora - frakcji S9 wątroby szczura lub myszy. Po żadnych stosowanych w badaniach stężeniach nie stwierdzono mutagennego działania związku. W testach z S. typhimurium TA102, TA100 z aktywacją metaboliczna otrzymano wynik dodatni. Działanie rakotwórcze - brak danych. Szkodliwe działanie na rozrodczość - brak danych.
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: silnie drażniące.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy
Objawy zatrucia ostrego: pary wywołują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, zaburzenia widzenia, uczucie pieczenia w nosie i gardle, ból gardła, kaszel, osłabienie, bóle i zawroty głowy, ból za mostkiem, nudności, wymioty, duszność, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc oraz w wysokich stężeniach zaburzenia oddychania, utratę przytomności i zgon.
Skażenie oczu wywołuje ból i zaczerwienienie spojówek, łzawienie, światłowstręt, zaburzenia widzenia, owrzodzenia, z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Skażenie skóry powoduje zaczerwienienie, ból, owrzodzenia.
Drogą pokarmową wywołuje pieczenie błon śluzowych jamy ustnej, przełyku, żołądka, nudności, wymioty, ból brzucha. Może wystąpić krwawienie, krwotok z przewodu pokarmowego, wstrząs.
Objawy zatrucia przewlekłego: działanie drażniące na skórę, błony śluzowe i oczy, objawiające się zaczerwienieniem i rumieniem skóry, nieżytem nosa, kaszlem i przewlekłym zapaleniem oskrzeli, zaczerwieniem i łzawieniem oczu. Jako następstwo zatrucia ostrego może pozostać przewlekłe zarostowe zapalenie oskrzelików (bronchiolitis obliterans).
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent), deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z objawami spastycznymi oskrzelowymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie inhalacyjnie deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha - podać tlen najlepiej przez maskę. Jeżeli nie oddycha - zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo aparatem typu Ambu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, prowadzić oddech aparatem typu Ambu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie inhalacyjnie deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością j wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację chirurgiczną. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. Dalsze postępowanie zgodnie z zaleceniami lekarza chirurga.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, przez około 15 minut ( unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym |
|
|
|