Rowery

 

 

Bezpieczeństwo na drodze
Poradnik rowerzysty

 



Wprowadzenie
 

Celem niniejszego opracowania jest przekazanie Państwu podstawowych informacji dotyczących bezpiecznego uprawiania turystyki rowerowej. Jazda na rowerze w ostatnich latach stała się jednym z najbardziej popularnych sportów. W miastach oraz poza nimi powstają liczne ścieżki rowerowe, z których korzystają tysiące osób. Ze względu na ciągle zwiększające się korki w wielkich miastach coraz więcej osób dojeżdża codziennie do pracy.

Niestety wraz ze wzrostem popularności tej dyscypliny sportu rośnie również liczba wypadków, w tym wypadków drogowych.

Oświetlenie – podstawowy warunek bezpieczeństwa rowerzysty

 

Jeżdżąc na rowerze powinniśmy być widoczni dla innych uczestników ruchu.

Fakt, że my widzimy przejeżdżające samochody nie oznacza, że kierowcy nas widzą. Wystarczy zapytać kierowców jak to wygląda z drugiej strony.

Trzeba wyraźnie powiedzieć Rowerzystów nie widać i to nie tylko w nocy ale także w ładny, słoneczny dzień.

Zwykle kierowcy dostrzegają rowerzystów w ostatniej chwili. Do tego kierowca patrzy często na rowerzystę zza szyby samochodu - brudnej, zaparowanej lub oszronionej.

Widzialność pogarsza się również w czasie deszczu. Gdy asfalt jest mokry mocno odbija światła samochodów, oślepiając kierowców. Do tego światła samochodów jadących z przeciwka jeszcze pogarszają sytuację.

Szczególnie zmierzch jest niebezpieczną porą do jazdy na rowerze. O tej porze nie widać samego rowerzysty ani świateł lampek rowerowych. Nie działają również jeszcze tzw. odblaski. Dlatego jeśli musimy o zmierzchu wjechać na uczęszczaną drogę koniecznie trzeba włączyć oświetlenie. Jeśli nam się nie śpieszy to warto również odczekać aż się bardziej ściemni i dopiero wtedy ruszać w drogę.

 

Sami rowerzyści (szczególnie poruszający się na co dzień po bocznych drogach) często pogarszają sytuację, ponieważ nie używają świateł, ubierają się w ciemną odzież. W takich warunkach o wypadek jest bardzo łatwo. Zwykle kończy się on dla rowerzysty fatalnie. 

Czy można coś z tym zrobić? Oczywiście nie ma recepty na całkowite wyeliminowanie wypadków. Jednak można zmniejszyć ich liczbę przez odpowiednie oświetlenie roweru oraz zastosowanie odzieży ostrzegawczej.

Oświetlenie roweru.
 

W myśl przepisów kodeksu rower powinien być wyposażony w światła:

·          z przodu - jedno światło białe lub żółte ciągłe.

·          z tyłu - jedno światło odblaskowe (nie może mieć kształtu trójkąta) oraz jedno światło pozycyjne które może być migające.

 

Uwaga: Światła białe (żółte) nie mogą być widoczne z tyłu, a czerwone z przodu.

 
 

Ponadto dopuszcza się stosowanie świateł odblaskowych barwy żółtej:

 

1. zamontowanych na bocznych płaszczyznach koła z zastrzeżeniem, że z każdego boku roweru powinny być widoczne dwa światła: na kole przednim i tylnym

2. na pedałach roweru.
 
 

Takie światła mogą nam uratować życie np. podczas przejeżdżania przez jezdnię.

 

Bardzo dobry efekt daje też naklejenie na obręcze kół (pomiędzy szprychami), odcinków „odblaskowej folii”.

 
 

Zgodnie z prawem nie możemy stosować z przodu roweru migających lampek diodowych, mimo tego,

że światło pulsujące (tak tylne czerwone jak i przednie - białe) jest lepiej widoczne od ciągłego.

Możemy natomiast stosować tego typu światło z tyłu. Jest ono świetnym sygnałem rozpoznawczym. Po zauważeniu tego światła kierowcy wiedzą, że przed nimi jest rowerzysta.

 
 
Zasady ruchu drogowego obowiązujące rowerzystów
 
1. Rower przejeżdżający przez jezdnię

Zgodnie z przepisami kierowca musi zachować szczególną ostrożność przy zbliżaniu się do przejazdu dla rowerzystów. Oczywiście tak, jak dotychczas powinien ustępować pierwszeństwa rowerom przejeżdżającym przez przejazd.

Kierowca skręcający w drogę poprzeczną ma pierwszeństwo, przed rowerzystą przejeżdżającym przez jezdnię, z wyjątkiem sytuacji, gdy rowerzysta znajduje się na wyznaczonym przejeździe.

 
2. Jazda rowerzysty po poboczu

Wyjazd rowerzysty z drogi rowerowej na pobocze jest włączaniem się do ruchu.

Dlatego wyjeżdżając na pobocze rowerzysta musi zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa innym uczestnikom ruchu poruszającym się po poboczu.

 
3. Zasady korzystania z drogi przez rowerzystę

Rowerzysta ma Obowiązek korzystać z istniejącej drogi dla rowerów lub drogi dla rowerów i pieszych.

Gdy nie ma drogi dla rowerów, wówczas rowerzysta powinien w pierwszej kolejności korzystać z pobocza, jednocześnie pamiętając o wciąż obowiązującej zasadzie nakazującej zrezygnować z jazdy poboczem, o ile jazda rowerem utrudniłaby poruszanie się pieszych lub gdy pobocze nie nadaje się do jazdy.

Dopiero w ostateczności, gdy nie ma drogi rowerowej i gdy rowerzysta nie może skorzystać z pobocza (ze względu na jego brak lub ze względu na stojące na nim pojazdy) możliwa jest jazda prawą stroną jezdni.

Oczywiście kierujący rowerem powinien jechać możliwie blisko prawej krawędzi jezdni, a w przypadku, gdy jedzie więcej niż jeden rower, powinny one poruszać się jeden za drugim.

 
4. Jazda rowerem po chodniku

Rowerzysta może wyjątkowo skorzystać z chodnika., gdy:

•dozwolona prędkość dla pojazdów na jezdni przekracza 60 km/h,

szerokość chodnika wynosi co najmniej 2 m.

 

Jadąc po chodniku, rowerzysta powinien jechać powoli, zachowywać szczególną ostrożność i ustępować miejsca pieszym, czyli usuwać się z ich drogi zapewniając im swobodę korzystania z chodnika.

 
5. Wspólna jazda rowerami osoby dorosłej z dzieckiem

Osoby dorosłe mogą wybrać się na przejażdżkę rowerową z dzieckiem poniżej 10 lat.

Opiekun dziecka może poruszać się wraz z nim po chodniku, jadąc powoli i ustępując miejsca pieszym.

W razie braku chodnika może jechać po poboczu.

Wyjątkowo, gdy nie ma możliwości korzystania z chodnika lub pobocza, opiekun i jadące wraz z nim dziecko mogą jechać jezdnią po jej lewej stronie (co umożliwi obserwację nadjeżdżających pojazdów, którym rowerzyści powinni ustąpić miejsca - usunąć się z ich toru jazdy).

Opiekun i dziecko powinni jechać jeden za drugim jak najbliżej krawędzi jezdni (osoba dorosła najlepiej tuż za dzieckiem tak, aby pozostawało ono pod jej kontrolą).

 
Urazy na rowerze
Do najczęściej występujących urazów podczas jazdy na rowerze należą otarcia, odparzenia, nagniotki, odciski i pęcherze. Jeśli ulegniemy wypadkowi to najczęściej musimy liczyć się ze skaleczeniami, stłuczeniami lub skręceniami kończyn oraz głowy. Niestety to właśnie urazy głowy mają najpoważniejsze konsekwencje. Z tego względu zawsze trzeba jeździć w kasku.
Otarcia

Najlepiej otarcie szybko zdezynfekować i założyć opatrunek. W trakcie rowerowej wywrotki często dochodzi do poważniejszego otarcia skóry - rana krwawi. Jej okolice trzeba dokładnie zdezynfekować, założyć jałowy opatrunek z gazy i odwiedzić lekarza.

 
 
Odparzenia
Dochodzi do nich w miejscu kontaktu skóry z częściami roweru. Odparzenie powstają zwykle na pachwinach, pośladkach i wewnętrznych strony ud, rzadziej na dłoniach.

Odparzeniom można zapobiegać przesypując pachwiny talkiem kosmetycznym. Jeśli już jednak powstaną to należy je zdezynfekować wodą utlenioną lub spirytusem i osuszyć. Przy silnych stanach zapalnych ulgę przynosi spryskanie miejsc chorych oxycortem lub panthenolem.

Ponieważ do odparzeń dochodzi najczęściej przez siodełko, warto zwrócić uwagę, aby było ono wygodne, pokryte materiałem chłonącym pot i zapewniającym przepływ powietrza.

 
Odciski
 

Powodują zwykle silny ból. Powstają one głównie na stopach. Najlepszym sposobem na ich unikanie jest zastosowanie wygodnych butów. Jeśli już powstaną to plastry i płyny na odciski, przynoszą ulgę. 

 
Skaleczenia

Jeżeli są niewielkie, wystarczy je zdezynfekować wodą utlenioną lub spirytusem oraz nałożyć jałowy opatrunek. Jeśli są rozległe i głębokie (np. na skutek wywrotki) trzeba zgłosić się do lekarza, który zszyje ranę i poda zastrzyk przeciwtężcowy.

 
Skręcenia

To obrażenia stawu, najczęściej skokowego. Uszkodzone miejsca trzeba usztywnić bandażem elastycznym lub założyć opaskę elastyczną chroniącą staw.

Jeśli nie pojawi się opuchlizna, wystarczy przez dłuższy czas, nawet trzy tygodnie, nosić opaskę elastyczną i oszczędzać uszkodzoną kończynę.

Gdy jednak bólowi towarzyszy obrzęk trzeba zgłosić się do lekarza.

 
 
Stłuczenia
 

Towarzyszy im powstawanie obrzęków oraz silny ból. Ulgę mogą przynieść zimne lub wysuszające okłady, np. z altacetu. Możesz też użyć sprayu chłodzącego lub żelu przeciwobrzękowego i przeciwbólowego. Jeśli stłuczenie jest poważne warto zgłosić się do lekarza.

 
 
Oparzenia słoneczne
 

Jazda na rowerze, tak jak każdy inny sport uprawiany w plenerze, powoduje znaczne narażenie na promieniowanie słoneczne oczu i skóry. Dlatego wyruszając w drogę w piękny słoneczny dzień warto wyposażyć się w okulary przeciwsłoneczne oraz posmarować kremem lub emulsją z filtrem UV.

 
 
Dlaczego warto jeździć na rowerze.
 

Najwięcej na uprawianiu tego sportu korzystają nogi. Jeśli jeździmy rozsądnie wzmacniają się również biodra, mięśnie grzbietu i brzucha.

Podczas jazdy pracują też mięśnie grzbietu i rąk, choć w znacznie mniejszym stopniu niż mięśnie kończyn dolnych. Utrzymanie kierownicy na nierównym terenie może wymagać znacznej siły.

Jazda ma także wpływ na kręgosłup. Dlatego wsiadając na rower należy odpowiednio ustawić kierownicę oraz siodełko. Jeśli jedziemy w pozycji wyprostowanej, nadmiernie się nie pochylamy, cały ciężar spoczywa na siodełku, to kręgosłup odciąża się.

Jeśli kierownica ustawiona będzie zbyt nisko - po zejściu z roweru, mogą nam dokuczać bóle pleców.

 

Jazda na rowerze również bardzo poprawia funkcjonowanie układu oddechowego i układu krążenia. Równomierny wysiłek powoduje zwiększoną wentylację całego organizmu. Zwykle rośnie ilość uderzeń serca na minutę, w związku z czym krew zaczyna szybciej krążyć i w efekcie organizm otrzymuje więcej tlenu. Tym samym zwiększa się nasza wydolność, podnosi sprawność fizyczna..

Jazda na rowerze może być również dobrą terapią dla tych osób, które cierpią z powodu żylaków na nogach. Jazda na rowerze wspomaga przepływ krwi, a jednocześnie uruchamia cały system mięśniowy przeciwdziałając zakrzepom w żyłach.

 

Z roweru można oczywiście korzystać codziennie. Najlepiej i najbezpieczniej rozpocząć jazdę od pokonania niewielkiej odległości. Na pierwszy raz wystarczy trasa o długości od 5 do 10 kilometrów. Nie zaszkodzi, gdy uda się ją rozłożyć na cały dzień, a przy okazji odpocząć kilka razy. Przyniesie to lepsze rezultaty niż nadmierne forsowanie mięśni bez odpoczynku, co może zakończyć się tzw. przesileniem systemu mięśniowego (popularne zakwasy).

Ubiór rowerzysty.
 
Na ubiór rowerzysty powinny składać się:
- odzież ostrzegawcza;
- kask rowerowy;
- rękawice;
- ochraniacze (łokci, kolan oraz nadgarstków) jeśli jeździmy w trudnym terenie;
- okulary przeciwsłoneczne.
 
 
Odzież ostrzegawcza
 

Aby rowerzysta był widoczny powinien nosić odpowiednio widoczne ubranie. Nie wolno również zapomnieć o odblaskowych dodatkach do ubioru. Opaski odblaskowe nałożone na nogi (okolicę kostki) i ręce są widoczne dla kierowców z każdej niemal strony (zwłaszcza te na nogach, które podczas pedałowania od razu informują kierowcę, że przed nimi jedzie rowerzysta.

Odzież o wysokich parametrach widzialności, przeznaczona jest do stosowania zarówno przez dorosłych jak i dzieci. Ma ona za zadanie wizualne sygnalizowanie obecności jej użytkownika o każdej porze dnia oraz w ciemności przy oświetleniu światłami pojazdu, światłem latarek lub reflektorów, a także przy oświetleniu światłami ulicznymi na drogach miejskich.
Ponieważ powszechnie stosowana odzież (szczególnie w okresie jesienno - zimowym) wykonywana jest najczęściej z materiałów o ciemnych barwach, charakteryzujących się małym współczynnikiem  luminancji świetlnej  - kierowcy szybko poruszających się pojazdów są w stanie dostrzec pieszego użytkownika drogi lub rowerzystę dopiero w tzw. „ostatniej chwili” na sekundę przed zdarzeniem lub nawet w momencie jego mijania.
 

 

Czym powinna charakteryzować się bezpieczna odzież ostrzegawcza


Wymagania dotyczące materiałów

 

Odzież ostrzegawcza powinna być wykonana z materiałów tła oraz materiałów odblaskowych.

Materiał tła odzieży powinien charakteryzować się odpowiednią barwą oraz współczynnikiem luminancji świetlnej. Obecnie na rynku dostępne są materiały tła w kolorze fluorescencyjnym żółtym oraz pomarańczowo-czerwonym.

Materiał odblaskowy, z którego wykonana jest odzież powinien charakteryzować się odpowiednimi właściwościami fotometrycznymi – skutecznie odbijać padające na niego światło np. reflektorów samochodowych.

 
 

Wymagania dotyczące konstrukcji odzieży

Odzież ostrzegawcza powinna mieć określone minimalne powierzchnie materiałów tła i materiałów odblaskowych (patrz tabela).

Materiał tła powinien być równomiernie rozłożony wokół tułowia, w taki sposób, aby minimalna jego szerokość nie była mniejsza niż 50 mm. Przerwa ciągłości tego obszaru (przeznaczona na zapięcie) nie powinna być większa niż 25 mm.

Materiał odblaskowy powinien być zastosowany w formie pasa o szerokości nie mniejszej niż 25 mm lub w formie logo.

W przypadku, gdy odzież przeznaczona jest do stosowania przez dzieci w wieku szkolnym, wskazane jest, aby materiał odblaskowy był rozmieszony w taki sposób, aby był widoczny po założeniu tornistra lub plecaka.

 
 

Odzież ostrzegawcza przeznaczona dla dzieci

Na fotografii przedstawiono przykłady rozwiązań odzieży ostrzegawczej dla dzieci. Odzież ta przeznaczona jest dla dzieci w wieku od 8 do 11 lat. Przy jej konstrukcji uwzględniono konieczność noszenia przez dzieci tornistrów oraz toreb. Rozmieszczenie pasów odblaskowych zapewnia dobrą widzialność dziecka w światłach reflektorów samochodowych, nawet po założeniu tornistra.  
 
 

Czym powinna charakteryzować się bezpieczna odzież ostrzegawcza


Wymagania dotyczące materiałów

Materiał tła odzieży powinien charakteryzować się odpowiednią barwą oraz współczynnikiem luminancji świetlnej. Obecnie na rynku dostępne są materiały tła w kolorze fluorescencyjnym żółtym oraz pomarańczowo-czerwonym. Materiał odblaskowy, z którego wykonana jest odzież powinien charakteryzować się odpowiednimi właściwościami fotometrycznymi.

Odzież ostrzegawcza powinna mieć również określone powierzchnie materiałów tła i materiałów odblaskowych .

Wymagania dotyczące konstrukcji odzieży

Minimalne powierzchnie materiału widzialnego
 
Wzrost h [cm]
Powierzchnia materiału tła [m2]
Powierzchnia materiału odblaskowego [m2]
h ≤ 104
0,14
0,06
h ≤ 121
0,18
0,07
h ≤ 140
0,24
0,08
h ≤ 158
0,32
0,09
h ≤ 178
0,36
0,09
h > 178
0,40
0,10
           
 

Powierzchnia materiału tła może składać się z mniejszych powierzchni o barwach:

·          fluorescencyjna zielona;

·          fluorescencyjna żółto-zielona;

·          fluorescencyjna żółta;

·          fluorescencyjna żółto-pomarańczowa;

·          fluorescencyjna pomarańczowa;

·          fluorescencyjna pomarańczowo-czerwona;

·          fluorescencyjna czerwona;

·          fluorescencyjna różowa.

 
Kaski rowerowe
Dobór i stosowanie kasków rowerowych
 

Stosowanie kasków podczas jazdy na rowerze zarówno przez dzieci jak i dorosłych w Polsce nie jest wymagane przez prawo. Nie oznacza to jednak, że można lekceważyć stosowanie tego typu sprzętu. Kaski wprawdzie nie chronią nas ani naszych dzieci przez upadkiem lub kolizją, ale znacząco zwiększają szanse na uniknięcie poważnych uszkodzeń głowy i mózgu, jeśli taki wypadek się zdarzy. Należy pamiętać, że kaski są tak projektowane, aby uchronić nas przed pojedynczym uderzeniem. Z tego powodu po wypadku, jeśli nastąpiło silne uderzenie, kask należy wymienić na nowy

 

Ochrona, którą zapewnia kask, zależy od okoliczności wypadku. Z tego względu kask nie zawsze jest w stanie uchronić użytkownika przed śmiercią lub trwałym kalectwem.

Część energii uderzenia jest pochłaniana przez kask przez co znacząco, zmniejsza on narażenie głowy podczas uderzenia. Ponieważ przy uderzeniu konstrukcja kasku może ulec uszkodzeniu, kas taki powinien zostać wycofany z użytkowania, nawet jeśli uszkodzenie nie jest widoczne.

 

Kaski dla rowerzystów i użytkowników sprzętu rolkarskiego są wyposażone w system mocowania, który pozwala utrzymać kask na głowie. Jednak stwierdzono, że istnieje ryzyko, że kaski dla małych dzieci mogą się zatrzasnąć i przez to być przyczyną uduszenia.

W takich przypadkach zaleca się stosowanie kasków przeznaczonych dla małych dzieci.

Tego typu kask nie jest przeznaczony do noszenia na placu zabaw i gier lub podczas użytkowania urządzeń, w które są wyposażane takie place. Kaski dla dzieci nie spełniają wszystkich wymagań dla kasków wytwarzanych specjalnie dla takich sportów jak kolarstwo, hokej na lodzie lub narciarstwo, ale zapewniają równoważą ochronę.

 
Zapamiętaj

Rozmiar głowy dziecka zmienia się bardzo szybko, dlatego kask powinien być regularnie odpowiednio dopasowywany, a jeśli istnieje taka potrzeba wymieniany. 

Nigdy nie dokonuje zakupu większego kasku, z myślą, że dziecko do niego dorośnie. Zbyt duży kask nie zapewni odpowiedniej ochrony.

Nigdy nie zakładaj kasku, który brał udział w wypadku, nawet jeśli nie widzisz żadnych zewnętrznych uszkodzeń. Parametry ochronne takiego kasku mogą być znacznie obniżone.

Nigdy nie stosuj kasku razem z czapką lub innym ochraniaczem głowy. Na rynku dostępne są kaski zapewniające dodatkowa ochronę przed zimnem.


 
 
Prawidłowe dopasowanie kasku

Kask powinien być zamocowany centralnie na głowie, tak aby przód kasku zakrywał czoło (dwa palce nad łukiem brwiowym). Zapewni to właściwą ochronę przedniej części głowy.

Więźba kasku (paski mocujące hełm na głowie użytkownika) powinny mocno, z jednolitą siłą obejmować głowę tak, aby podczas poruszania głową na boki oraz w przód i w tył hełm był stabilnie zamocowany na głowie.

Przednie i tylne paski powinny być spięte w formie „Y”, obejmując uszy.

Wszystkie paski powinny być tak spięte, aby nie dopuścić do obluzowania się kasku na głowie użytkownika po zapięciu paska podbródkowego.

 
 
Dopasowanie kasku

Helmets
Nieprawidłowe


Nieprawidłowe

Prawidłowe
 
 
Na co zwracać uwagę kupując kask:
 

- Wybór uniwersalnego kasku może być trudny, w przypadku uprawiania więcej niż jednego sportu.

- Kupując kask należy zawsze upewnić się czy był on certyfikowany (przeszedł procedurę oceny typu WE). Jeśli kask spełnia odpowiednie przepisy prawne to powinien być oznaczony znakiem CE. Ponadto na kasku lub w jego instrukcji użytkowania powinna znajdować się informacja o spełnieniu przez niego wymagań odpowiedniej normy.

 

 Każdy kask wprowadzony na rynek powinien być oznaczony znakiem CE oraz powinien spełniać wymagania normy EN 1078+A1:2013.

Norma ta określa wymagania dotyczące skuteczności ochrony dla kasków oraz ergonomii dotyczące:

- konstrukcji uwzględniającej pole widzenia;

- właściwości amortyzujących uderzenie;

- właściwości układu mocującego, włącznie z paskiem podbródkowym i urządzeniem do mocowania;

- znakowania i informacji dostarczanych przez producenta.

 
 
Zakup kasku
 

Na rynku dostępnych jest wiele modeli kasków o bardzo zróżnicowanych kształtach. Jednak oprócz doboru modnego obecnie kształtu, kupując kask należy zwrócić uwagę na następujące rzeczy:

- oznakowanie znakiem CE;

- masę kasku (kask powinien być lekki);

- obecność otworów lub systemu wentylacji;

- łatwość zdejmowania i zakładania;

- możliwości stosowania z okularami (bardzo wiele osób podczas jazdy na rowerze stosuje okulary przeciwsłoneczne);

- nie zakłócanie w sposób znaczący przez kask zdolności słyszenia hałasów ulicznych.

 

Ponadto kaski powinny być wyposażone w układ mocujący o regulowanym napięciu paska. Urządzenie takie powinno umożliwiać regulację, tak aby sprzączka nie znajdowała się na kościach szczęki. Pasek podbródkowy nie powinien być wyposażony w ochraniacza na podbródek. Odpinanie kasku powinno być możliwe jedną ręką.

Mechanizm otwierania i zamykania powinien być oznaczony kolorem czerwonym lub pomarańczowym.

 
 
Ponadto kupując kask warto zwrócić uwagę:
 

Czy są otwory wentylacyjne;
Czy kask jest wyposażony w daszek osłaniający oczy
Czy kask wyposażony jest w taśmy odblaskowe, zwiększające widzialność;
Czy kask wyposażony jest w regulowaną więźbę, umożliwiającą łatwe dopasowanie go do głowy;
Czy klamry i paski pozwalają na łatwą regulację kasku.

 
 
Znakowanie kasku
 

Kask powinien być trwale oznakowany. Znakowanie powinno uwzględniać następujące informacje:

- numer normy PN-EN 1078+A1:2013;

- nazwę lub znak firmowy producenta;

- oznaczenie modelu;

- informację „Kask dla rowerzystów, użytkowników deskorolek i wrotek”;

- rozmiar lub szereg rozmiarów kasku (podany jako obwód głowy w centymetrach);

- masa kasku;

- rok i kwartał produkcji.

 

Ponadto kask powinien zawierać etykietę z ostrzeżeniem „Ten kask nie powinien być używany przez dzieci podczas wspinaczki lub innych działań, przy których istnieje ryzyko powieszenia, jeśli dziecko zatrzaśnie się w kasku”.

 

Informacje dołączane przez producenta

 

Do każdego kasku powinny zostać dołączone następujące informacje:

- kask chroni tylko wtedy gdy jest odpowiednio dopasowany. Kupujący powinien przymierzyć kaski o różnych wymiarach i wybrać ten, w którym czuje się bezpiecznie i wygodnie.

- kask powinien być umieszczony na głowie w taki sposób, aby zapewniał zamierzoną ochronę

Powinien on być założony w taki sposób, aby chronić czoło. Nie wolno kasku zakładać zbyt głęboko na tył głowy.

Należy pamiętać, że kask nie zawsze chroni przed urazami. Kask służy jedynie do pochłaniania energii podczas wstrząsów i uderzeń.

 

Producent powinien również podać ostrzeżenie związane z modyfikowaniem lub usuwaniem oryginalnych elementów kasku, które może prowadzić do utraty własności ochronnych.

 
 
Okulary przeciwsłoneczne
 

Na rynku dostępnych jest wiele modeli okularów przeciwsłonecznych różniących się konstrukcją, materiałami z których są wykonane oraz parametrami ochronnymi. Kształt oraz wielkość opraw i filtrów zależą od mody. Dlatego większość osób kupując okulary przeciwsłoneczne zwraca uwagę przede wszystkim na ich wygląd.

Poniżej przedstawiono kilka porad dotyczących kształtu opraw - które warto wziąć po uwagę kupując okulary przeciwsłoneczne:

·          Dobierając oprawy należy zwrócić uwagę na następujące rzeczy:

-          Oprawa okularów nie powinna ograniczać pola widzenia

-          Oprawa powinna być wyposażona w nanosek

·          W przypadku stosowania okularów podczas kierowania pojazdami warto zwrócić uwagę na to, aby okulary były wyposażone w panoramiczne filtry zachodzące do tyłu (zabezpieczające oczy przed odbitym promieniowaniem padającym z boku) lub osłonki boczne (osłonki boczne muszą być wykonane z przezroczystego materiału, najlepiej tego samego co filtry).

Dodatkowo w przypadku konieczności ciągłego użytkowania okularów (np. okularów korekcyjnych) warto zwrócić uwagę na to, aby zauszniki okularów były wyposażone w tzw. fleksy (sprężynki ściągające zauszniki). Poprawiają one komfort noszenia okularów, zapobiegając ich zsuwaniu się podczas wykonywania gwałtownych ruchów.

Jeżeli wykorzystujemy okulary również do celów sportowych (np. jazda na rowerze, nartach) powinny być one wyposażone w zauszniki o odpowiedniej długości, zapewniające stabilne mocowanie okularów na głowie użytkownika. 

Filtry przeciwsłoneczne
 

Filtry przeciwsłoneczne wykonywane są najczęściej z tworzyw sztucznych lub szkła mineralnego, barwionych w masie. Na rynku dostępne są również filtry z naniesionymi powłokami odbijającymi szkodliwe promieniowanie optyczne. Filtry przeciwsłoneczne mogą się różnić między sobą kształtem, współczynnikami przepuszczania światła oraz barwą.

Ponadto, ze względu na sposób działania filtry przeciwsłoneczne można podzielić na:

·          filtry o stałym współczynniku przepuszczania światła,

·          filtry fotochromowe (filtry, które odwracalnie zmieniają swój współczynnik przepuszczania światła pod wpływem zmian natężenia promieniowania słonecznego padającego na filtr),

·          filtry gradalne (filtry, których współczynnik przepuszczania światła lub barwa zmieniają się w określony sposób na całej powierzchni (najczęściej w kierunku pionowym)

·          filtry polaryzacyjne (filtry których współczynnik przepuszczania światła zależy od polaryzacji promieniowania).  

 
 
Zastosowanie w ciągu dnia
 

Filtry przeciwsłoneczne dobiera się w zależności od jasności otoczenia i indywidualnej wrażliwości na olśnienie, aby także przy długotrwałym ich używaniu możliwe było patrzenie bez zmęczenia. W przypadkach wątpliwych zaleca się poradzić fachowca w dziedzinie optyki oftalmicznej. Najbardziej uniwersalnym rozwiązaniem (stosowanym w Europie Środkowej) są filtry przeciwsłoneczne charakteryzujące się współczynnikami przepuszczania światła w zakresie od 43% do 18% (oznaczenie 5-2 lub 5-2,5 dla filtrów do zastosowań zawodowych, a kategoria 2 dla filtrów do zastosowań pozazawodowych – patrz tabele 1 i 2). Najczęściej wybierane przez użytkowników okulary wyposażone są w filtry charakteryzujące się współczynnikami przepuszczania światła w zakresie od 8% do 18% (oznaczenie 5-3.1 lub kategoria 3). Filtry te stanowią skuteczną ochronę podczas intensywnego promieniowania słonecznego na otwartej przestrzeni. Jednak w przypadku zmian intensywności oświetlenia (np. podczas przechodzenia do miejsc zacienionych) mogą wywoływać uczucie dyskomfortu spowodowanego niedostatecznym oświetleniem. Zjawisko to ma szczególne znaczenie podczas kierowania pojazdami.

Okulary wyposażone w filtry o współczynnikach przepuszczania mniejszych niż 8% nie są zalecane do powszechnego użytku. Są one przeznaczone do obserwacji nieba, podczas uprawiania sportów np.:

-          wspinaczki wysokogórskiej (jeżeli występuje narażenie na dodatkowe olśnienie światłem odbitym od powierzchni śniegu), 

-          sportów wodnych takich jak: żeglarstwo lub wędkarstwo (jeżeli istnieje konieczność obserwacji powierzchni wody).

Okulary tego typu nie mogą być stosowane podczas kierowania pojazdami.

 
 
Zastosowanie o zmroku i nocą
 

Przy zmniejszonym oświetleniu filtry chroniące przed olśnieniem słonecznym przeznaczone do jaskrawego światła dziennego zmniejszają zdolność odbioru bodźców wzrokowych. Pogorszenie widzenia jest tym większe, im większa jest wartość współczynnika przepuszczania światła. Filtry chroniące przed olśnieniem słonecznym o współczynniku przepuszczania światła mniejszym niż 80 % nie są odpowiednie do używania o zmroku i w nocy – szczególnie podczas kierowania pojazdami.

 
 

Dodatkowo kupując okulary przeciwsłoneczne należy upewnić się, czy równolegle do absorpcji olśnienia z obszaru widzialnego zapewniona jest ochrona w obszarze nadfioletu, a w pewnych przypadkach także w obszarze podczerwieni. Oznaczenia oraz przykłady zastosowań filtrów przeciwsłonecznych podano w tabeli.

 

Na rynku dostępnych jest wiele modeli okularów o niskiej cenie. Kupując takie okulary powinniśmy jednak liczyć się z tym, że nie zapewnią one skutecznej ochrony przed promieniowaniem nadfioletowym.

 

Z tego względu kupują okulary należy upewnić się czy są oznaczone znakiem CE oraz numerem normy EN 1836 lub ewentualnie EN 172.

 

Podanie przez producenta okularów numeru wyżej wymienionych norm świadczy o tym, że okulary zostały zbadane, spełniają wymagania tych norm i są bezpieczne.

 

Tabela Kategorie i opis filtrów do zastosowań pozazawodowych – według normy EN 1836

 
Kategoria filtru
Opis
 
 
0

Przezroczysty lub bardzo jasno zabarwiony

 
1
Jasno zabarwiony
 
2

Średnio zabarwiony

 
3

Ciemno zabarwiony

 
4

Bardzo ciemno zabarwiony – nieodpowiedni podczas kierowania pojazdami i do użytku na drogach 

 
 
 
Zasady bezpieczeństwa
 
Na koniec kilka zasad dotyczących bezpieczeństwa:

·          Dzieciom nie wolno jeździć w nocy, a dorośli powinni jeździć tylko wówczas, gdy muszą

·          Zawsze należy jeźdź w kasku, w dzień i w nocy (dotyczy to szczególnie dzieci).

·          Zwolnij. Najbardziej ryzykują rowerzyści jadący za szybko w nocy. Lampki rowerowe są zwykle zbyt słabe, aby w porę dostrzec przeszkodę na jezdni. Jest to przyczyną wielu groźnych wypadków.

·          Jeźdź w nocy tylko po znanych sobie drogach. Jazda po nieznanym terenie jest bardziej niebezpieczna.

·          Jeżeli możesz, jeźdź tylko oświetlonymi ulicami lub po ścieżkach rowerowych.

·          Jeźdź w odzieży ostrzegawczej (o odpowiednim kolorze materiałów tła oraz powierzchni materiału odblaskowego).

·          Zamocuj materiały odblaskowe z każdej strony, szczególnie na kasku i na ubraniu.

·          Wyposaż rower we wszystkie elementy oświetleniowe wymagane przez kodeks drogowy, oczywiście, sprawne. Ponieważ rowery są sprzedawane przeważnie bez osprzętu, pamiętaj o ich nabyciu razem z rowerem.

·          Nie zakładaj, że skoro ty widzisz kierowcę to on widzi Ciebie. Lepiej zachowaj ostrożność.

 
 






 
Zobacz także
 
Dokumentacja powypadkowa ON-LINE
interaktywna aplikacja umożliwiająca sporządzenie i wydrukowanie ON-LINE dokumentów powypadkowych