Stanowiska pracy
BHP OPERATORA MASZYN RĘCZNYCH Z NAPĘDEM ELEKTRYCZNYM

 

Maszyny ręczne z napędem elektrycznym
– wpływ momentów obrotowych na obciążenie mięśniowo-szkieletowe ich operatorów

 

Autorzy:  dr inż. Andrzej Dąbrowski, dr Tomasz Tokarski, Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy
Źródło: Publikacja pt. "Maszyny ręczne z napędem elektrycznym– wpływ momentów obrotowych na obciążenie mięśniowo-szkieletowe ich operatorów", CIOP-PIB, 2016 r.

 

Maszyna ręczna przeznaczona do wykonania pracy mechanicznej jest tak skonstruowana, że można ją łatwo przenieść na miejsce pracy, a podczas pracy trzyma się ją w ręku lub prowadzi ręcznie (gdy jest zawieszona). Maszyna ręczna może być np. napędzana silnikiem elektrycznym lub magnetycznie, wtedy nazywana jest elektronarzędziem, choć występują także inne rodzaje napędów, np. pneumatyczny,hy-drauliczny, spalinowy i prochowy.

Rys. 1. Wiertarka

 

Maszyn ręcznych, np. wiertarki (rys. 1) zwłaszcza z napędem elektrycznym, używają zarówno pracownicy, jak i osoby prowadzące prace w gospodarstwach domowych. Do licznej grupy powszechnie użytkowanych maszyn ręcznych z napędem elektrycznym należą m.in.: frezarki, wiertarki, gwinciarki, wkrętarki, szlifierki, polerki, klucze udarowe. Według przeprowadzonych badań rynkowych wzrost zapotrzebowania na maszyny ręczne na świecie wynosił średnio 4,4%, osiągając w 2015 roku wartość ok. 27,3 mld USD [1].

 

 

W publikacji omówiono wpływ momentów obrotowych podczas użytkowania maszyn ręcznych (a zwłaszcza z napędem elektrycznym) na powstawanie obciążeń układu mięśniowo-szkieletowego ich operatorów oraz działań prewencyjnych związanych z tymi zagrożeniami.

 

Wstęp

 

Maszyny ręczne są powszechnie stosowane. Dzięki nim można zwiększyć wydajność pracy. Mała masa, a tym samym mobilność powoduje, że ich użytkownicy mogą pracować w różnych miejscach, często trudno dostępnych, a więc nie trzeba organizować ciągle nowych stanowisk pracy (zlokalizowanych w różnych miejscach) wyposażonych w maszyny stacjonarne.

 

Maszyny ręczne w odróżnieniu od maszyn stacjonarnych charakteryzują się mobilnością (z czym wiąże się łatwość przenoszenia i zmiany położenia tych maszyn). W związku z tym możliwy jest kontakt narzędzi maszyn z ciałem operatora. Istnieje również możliwość złamania narzędzi na skutek upadku, niewłaściwego trzymania lub nadmiernego zużycia maszyn. Mogą więc powstać urazy powodowane obcięciem, uderzeniem i zgnieceniem przez narzędzia i inne części ruchome, a także przez wyrzucane elementy materiału obrabianego.

 

Oprócz typowych zagrożeń mechanicznych występujących podczas użytkowania maszyn ręcznych użytkownicy nie powinni zapominać o szkodliwych momentach obrotowych, jakie mogą być przenoszone na ich kończyny górne. Ich występowanie wiąże się np. z zakleszczeniem się narzędzia w obrabianym materiale lub jego zablokowaniem, co może powodować istotne zagrożenia dla układu mięśniowo-szkieletowego. Szczególnie obciążone są w tym przypadku mięśnie przedramienia, ramienia i obręczy barkowej. Jednocześnie proces starzenia się społeczeństwa powoduje wzrost liczby starszych operatorów maszyn ręcznych, bardziej podatnych na negatywne skutki występowania omawianych zagrożeń ergonomicznych.

 

 

____________________________

 

[1] Analiza sektora narzędziowego w powiecie bytowskim. Strategia i kwalifikacje – nasze narzę-dzia na zmiany w gospodarce. Projekt realizowany w ramach Europejskiego Funduszu Społecz-nego. Priorytet VIII Regionalne kadry gospodarki. 8.1.2 Wsparcie procesów adaptacyjnych i mo-dernizacyjnych w regionie. Program operacyjny Kapitał ludzki. Gdańsk, sierpień 2011, źródło: www.powiatbytowski.pl/download/sektor_narzedziowy.pdf [dostęp: 15.07.2016 r.].