Animator kultury

 

ANIMATOR KULTURY

 

1. Informacje ogólne

 

Animator kultury zajmuje się upowszechnianiem kultury w środowisku lokalnym, planowaniem procesu animacji kultury, na przykład w publicznych ośrodkach kulturalno-oświatowych. Do jego zadań należy:

 

  • orientowanie się w potrzebach społeczności lokalnej dotyczących oświaty, kultury i rozrywki oraz adekwatne do tych potrzeb organizowanie życia kulturalnego; mogą to być konkursy, wystawy, kółka twórczości amatorskiej, kółka zainteresowań itp.
  • aktywizowanie społeczności lokalnej w zakresie zainteresowań kulturą, wspieranie inicjatyw w tym zakresie organizowanie imprez kulturalnych, festiwali, odczytów, wystaw, konkursów, dyskotek, festynów itp.
  • organizowanie pracy w instytucjach kultury, takich jak domy czy ośrodki kultury, teatry, biblioteki, galerie sztuki, muzea itp.
  • poszukiwanie i pozyskiwanie środków finansowych przeznaczonych na wszelkie przedsięwzięcia kulturalne, planowanych w lokalnych ośrodkach kultury
  • współpraca z artystami i innymi wykonawcami imprez kulturalnych planowanych w regionie, a także ze sponsorami i wszelkimi innymi osobami, które wspierają działalność kulturalną na terenie, w którym pracuje dany animator
  • prowadzenie dokumentacji swoich działań oraz działań placówki, której jest pracownikiem.

 

Praca animatora, co wydaje się oczywiste, wiąże się z intensywnym kontaktem z ludźmi. Tak naprawdę animator kultury pracuje dla ludzi, na ich rzecz. Na każdym etapie swoich działań jego praca wiąże się z kontaktem z ludźmi, jako jednostkami indywidualnymi bądź grupami. Z tej przyczyny może być narażony na stres oraz sytuacje konfliktogenne.

Animator kultury wykonuje swoją pracę głównie w różnego rodzaju budynkach, na przykład pomieszczeniach biurowych placówek związanych z kulturą, ale także w salach widowiskowych lub w ogóle na zewnątrz podczas festynów czy festiwali na wolnym powietrzu. Ze względu na to może być narażony na różne warunki atmosferyczne.

Organizacja imprez masowych wiąże się z kolei z niedogodnościami w postaci hałasu oraz ewentualnych problemów typu zła wentylacja w pomieszczeniach, w których znajduje się jednocześnie wiele osób, czy też długotrwała praca przy sztucznym oświetleniu. Podobnie jak nauczyciele, animatorzy prowadzący zajęcia dla grup w różnym wieku są narażeni na problemy z głosem.

Trudno jest ściśle określić godziny pracy animatora, gdyż zależy to od rodzaju pracy, jaką wykonuje w danym momencie. W ośrodkach kultury czas pracy animatora waha się od około 6 do 9 godzin i jest to często praca zmianowa. Jeśli animator organizuje imprezę masową typu koncert czy festiwal, godziny jego pracy mogą się wydłużyć często do późnych godzin wieczornych i nierzadko dotyczą także dni tradycyjnie wolnych od pracy (sobota, niedziela). Jeśli animator zajmuje się animacją zajęć dla dzieci, czas pracy mieści się w konkretnych, z góry określonych godzinach.

Praca animatora kultury jest zaliczana do prac lekkich. Jest pracą indywidualną, w której nierzadko musi się on wykazać dużą samodzielnością i inicjatywą, ale bywa również pracą zespołową, ponieważ wymaga współpracy z wieloma innymi ludźmi, aby jakaś jego inicjatywa mogła dojść do skutku. Praca ta wiąże się głównie z odpowiedzialnością społeczno-moralną za działania, jakie wykonuje animator niejako kierując zainteresowania ludzi na pewne tory oraz kierując ich edukacją kulturalną.

 

2. Wymagania

 

Praca animatora kultury wymaga od osoby wykonującej ten zawód bardzo dużej komunikatywności. Powinna ona posiadać przede wszystkim umiejętność łatwego wchodzenia w różne relacje społeczne, umiejętności rozmawiania z ludźmi i postępowania z nimi. Cechą niezbędną jest inicjatywność oraz samodzielność w działaniu. Animator powinien umieć zaplanować i zorganizować własne działania, a także potrafić pokierować innymi (np. prowadząc zajęcia dla dzieci). Jego niezbędną cechą jest również zdolność przekonywania, umiejętność wpływania na opinie innych ludzi, skłaniania ich do zmiany dotychczasowych przyzwyczajeń i zachowań. W zawodzie animatora kultury przydatne są zainteresowania artystyczne, społeczne i menedżerskie.

Animator kultury powinien mieć dobrą ostrość słuchu, szybki refleks, powinien być osobą spostrzegawczą. Duża wyobraźnia i logiczne myślenie przydają się nie tylko przy organizowaniu imprez kulturalnych, lecz także przy prowadzeniu zajęć dla dzieci. W tym drugim przypadku animator musi być osobą bardzo twórczą, mieć wiele pomysłów i potrafić je przedstawić w ciekawy sposób. Pracując na rzecz innych, mając stały kontakt z ludźmi, animator powinien się również cechować łatwością wypowiedzi, umiejętnością ciekawego opowiadania i poprawnością językową.

 

3. Czynniki utrudniające zatrudnienie w zawodzie

 

Czynnikiem utrudniającym pracę w zawodzie animatora kultury jest znaczna dysfunkcja narządu wzroku (osoby niewidome) oraz dysfunkcje narządu słuchu (osoby głuche). Zazwyczaj jest to praca dość dynamiczna, często wiążąca się z ruchem, a zatem względnym przeciwwskazaniem mogą być niektóre schorzenia znacznie obniżające sprawność ruchową.

 

4. Możliwość zatrudnienia w zawodzie osób z niepełnosprawnością

 

4.1. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

Istnieje możliwość zatrudniania na stanowisku animatora kultury osób z dysfunkcjami narządu ruchu nieznacznego stopnia w obrębie kończyn górnych i dolnych. Osoby ze znacznymi dysfunkcjami ruchu mają ograniczoną możliwość wykonywania tej pracy, ze względu na fakt, iż nie wszystkie obiekty czy miejsca, w których animator kultury wykonuje swoją pracę, są pozbawione barier architektonicznych. Warunkiem zatrudnienia jest zawsze odpowiednie dostosowanie stanowiska.

 

4.2. Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

Pracę animatora kultury może wykonywać osoba z nieznaczną dysfunkcją wzroku, dającą się korygować pomocami optycznymi oraz pod warunkiem odpowiedniego dostosowania stanowiska pracy.

 

4.3. Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

Istnieje możliwość zatrudnienia osób z niewielką dysfunkcją narządu słuchu dającą się korygować oraz pod warunkiem odpowiedniego dostosowania stanowiska pracy. Niewskazane jest, aby osoby z problemami ze słuchem wykonywały zadania wiążące się z przebywaniem w hałasie o dużym natężeniu.

 

4.4. Osoby z epilepsją

Osoby z epilepsją z rzadkimi napadami poprzedzonymi aurą mają bardzo ograniczoną możliwość pracy w charakterze animatora kultury. Nie mogą wykonywać prac powodujących zagrożenie pojawieniem się ataku, zalecana jest zatem praca spokojna, raczej biurowa niż w terenie.

 

5. Potrzeba przystosowania stanowiska pracy do potrzeb i możliwości osób z niepełnosprawnością

 

5.1. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

Osoby z niewielką dysfunkcją kończyn górnych lub dolnych mogą wymagać indywidualnych pomocy technicznych usprawniających pracę. Chodzi tutaj na przykład o odpowiednie przystosowanie siedziska (wyregulowanie wysokości, wyregulowanie podnóżka, blokowanie kół, odpowiednie wyprofilowanie oparcia, wyprofilowanie podłokietników).

Osoby ze znaczną dysfunkcją kończyn dolnych, poruszające się na wózkach inwalidzkich, wymagają likwidacji barier architektonicznych w miejscu i środowisku pracy oraz w drodze do zakładu pracy. W miejscu pracy należy dostosować przestrzeń manewrową, zapewnić dostępność do wszystkich urządzeń i sprzętów, z których może chcieć skorzystać animator kultury podczas pracy.

Zarówno osoby z niewielkimi jak i znacznymi dysfunkcjami narządu ruchu mogą wymagać umocowania dodatkowych uchwytów i poręczy, które ułatwiają wstawanie i podpieranie się.

Dysfunkcje narządu ruchu stopnia znacznego, szczególnie w obrębie kończyn dolnych, mogą znacznie utrudnić wykonywanie pracy animatora kultury w terenie, ze względu na bariery architektoniczne. Dlatego w takiej sytuacji może zajść potrzeba ograniczenia lub eliminacji niektórych zadań lub uzgodnienie odpowiednio zorganizowanej współpracy między pracownikami danej placówki.

 

5.2. Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

Osoby z niewielką dysfunkcją narządu wzroku pracujące na stanowisku animatora kultury powinny korzystać z odpowiednich pomocy optycznych, takich jak szkła optyczne bądź soczewki kontaktowe, które zapewnią dobrą ostrość widzenia. Dodatkowo, w przypadku wykonywania pracy biurowej związanej z dokumentami bądź obsługą komputera, należy pamiętać o odpowiednim doświetleniu miejsca i stanowiska pracy.

 

5.3. Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

Osoby z niewielką dysfunkcją narządu słuchu powinny być zaopatrzone w indywidualne aparaty słuchowe wzmacniające siłę dźwięków i zapewniające dobrą ostrość słuchu oraz możliwość swobodnego kontaktu z innymi. Istnieje konieczność ograniczenia lub całkowitej eliminacji niektórych zadań. Do takich zadań zalicza się, między innymi, zadania wymagające przebywania w warunkach hałasu o dużym natężeniu oraz w dużych skupiskach ludzkich.

 

5.4. Osoby z epilepsją

Jak to już zostało zaznaczone, osoby z epilepsją z rzadkimi napadami poprzedzonymi aurą mają dość ograniczoną możliwość wykonywania tego zawodu. W zależności od tego, jakie są indywidualne czynniki wywołujące atak u danej osoby, należy tak dobierać jej zadania do wykonania, aby tych czynników unikać. Niewskazane jest przebywanie w miejscach o dużym natężeniu hałasu, wskazana praca raczej spokojna, wykonywana w biurze lub w pracy z małymi grupami. Osoba z epilepsją musi mieć zapewnioną możliwość otrzymania szybkiej pomocy w razie wystąpienia ataku. Należy również zadbać o to, aby w razie ataku środowisko, w którym dana osoba pracuje, nie stwarzało niebezpieczeństwa dodatkowych urazów.

 

Uwaga. Każdy przypadek zatrudnienia osoby z niepełnosprawnością oraz przystosowania stanowiska pracy do potrzeb i możliwości tej osoby należy rozpatrywać indywidualnie.