Nazwa | 4-Aminofenol | Numer CAS | 123-30-8 | Synonimy | p-aminofenol; p-hydroksyanilina; 4-aminofenol; 2-hydroksyanilina; |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341; Acute Tox. 4, inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne . H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P202: Nie używać przed zapoznaniem się i zrozumieniem wszystkich środków bezpieczeństwa. P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza. P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
frakcja wdychalna | NDS: | 5 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04268:2001 PiMOŚP 1997, z. 16 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 109,13 Stan skupienia w temp. 20°C ciało stałe Barwa: biała lub szara (ciemnieje na powietrzu) Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: 189,6-190,2°C Temperatura wrzenia: 284°C z rozkładem Temperatura zapłonu: 195°C Temperatura samozapłonu: >250°C Granice wybuchowości: - dolna: brak danych - górna: brak danych Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20°C: 1,29 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,77 Prężność par w temp. 132°C: 0,4 hPa Stężenie pary nasyconej: w temp. 20°C: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,5% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasach i zasadach | Właściwości dodatkowe | Ciepło sublimacji: 844 J/g Ciepło spalania: -29,1 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 375 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) > 10000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, uczulająca oraz methemoglobinotwórcza.
Drogi wchłaniania: w postaci pyłu - przez drogi oddechowe, istnieje prawdopodobieństwo wchłaniania przez skórę i drogą pokarmową.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu może wywołać ból głowy; mdłości, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel.
Skażenie skóry wywołuje zaczerwienienie, ból; w postaci roztworu może wywołać prawdopodobnie sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych.
Skażenie oczu stałą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, biegunkę oraz sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, drgawki, utratę przytomności. Brak danych na temat ryzyka methemoglobinemii w narażeniu inhalacyjnym i przez skórę u człowieka.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzające się narażenie skóry na kontakt z substancją stałą lub zawartą w pigmentach, farbach itd. wywołuje często alergiczne zapalenie skóry.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, witamina C w amp. po 500 mg. Leczenie: tlen i odtrutka specyficzna: 1-proc. błękit metylenowy do podawania dożylnego, najlepiej w warunkach szpitalnych.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna. Poinformować poszkodowanego o ryzyku wystąpienia zmian skórnych oraz uczulenia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C - 1 amp. (500 mg). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podać powoli dożylnie 10 ml 1-proc. błękitu metylenowego, a następnie witaminę C. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia. Podane dawki odtrutek można powtórzyć po upływie godziny - brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii. |
|
|
|