Nazwa | Arsen | Numer CAS | 7440-38-2 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331; Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H301: Działa toksycznie po połknięciu. H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
frakcja wdychalna | NDS: | 0,01 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04011-8:2004 PiMOŚP 2021, nr 4(110) PN-Z-04527:2021-07 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 74,92 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: szara Zapach: bez zapachu Temperatura topnienia: 814°C pod ciśnieniem 2,84 MPa Temperatura wrzenia: nie charakteryzuje się; sublimuje w temp. 613°C Temperatura zapłonu: brak danych Temperatura samozapłonu: brak danych Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych Gęstość w temp. 20°C: 5,72 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: brak danych Prężność par w temp. 362°C: 1,33 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w gorącym kwasie siarkowym, kwasie azotowym, wodzie królewskiej, stopionym wodorotlenku sodu; nie rozpuszcza się w kwasie solnym | Właściwości dodatkowe | Ciepło właściwe: 0,33 J/(g K) Ciepło topnienia w temp. topnienia: 370 J/g Ciepło sublimacji: 427 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 763 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych TDL0 (człowiek, doustnie) - 7857 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna dla wątroby, układu krążenia, obwodowego układu nerwowego.
Drogi wchłaniania: arsen elementarny w postaci pyłów i par - drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego*: w postaci pyłów lub par może wywołać kaszel, uczucie duszności.
Skażenie oczu pyłem może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek. Połknięcie** stałej substancji prawdopodobnie może wywołać wymioty. * Nie opisywano ostrych zatruć pyłem arsenu elementarnego w środowisku pracy. ** Arsen elementarny nie rozpuszcza się w kwasie solnym żołądka, nie ma danych o wchłanianiu z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie na pył arsenu (zazwyczaj jednoczesne z narażeniem na nierozpuszczalne siarczki metali zawarte w rudach metali) powoduje: w układzie oddechowym przewlekłe zanikowe zmiany w błonach śluzowych z perforacją przegrody nosowej; w skórze: nadmierne rogowacenie, przebarwienia, kontaktowe zapalenie skóry, charakterystyczne białe poprzeczne linie (Meesa) w paznokciach; cechy uszkodzenia wątroby; zmiany w naczyniach obwodowych (włosowatych) z zasinieniem palców rąk i stóp; zmiany w mięśniu sercowym; zmiany we krwi. Późnym następstwem długotrwałego narażenia są nowotwory: skóry, układu oddechowego, wątroby, białaczka.
|
|
|
Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Jeżeli wystąpił kaszel lub inne dolegliwości, zapewnić badanie lekarskie. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością ciepłej wody. W razie zmian i/albo dolegliwości - skierować do lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian może być wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Jeżeli pomimo płukania utrzymują się dolegliwości ze strony oczu, zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien wywołać u siebie wymioty. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe w zależności od połkniętej dawki i zgłaszanych dolegliwości. |
|
|
|