Nazwa | Azydek sodu | Numer CAS | 26628-22-8 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2(*), oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H300: Połknięcie grozi śmiercią. H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne. H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P301 + P310 + P330: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/… P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/… P391: Zebrać wyciek. P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH032: W kontakcie z kwasami uwalnia bardzo toksyczne gazy.
|
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,1 mg/m3 | NDSCh: | 0,3 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04326:2006 PiMOŚP 1999, z. 22 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 65,0 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: biała Zapach: bez zapachu Temperatura topnienia: rozkład przy ok. 275°C Temperatura wrzenia: brak danych Temperatura zapłonu: substancja niepalna Temperatura samozapłonu: substancja niepalna Granica wybuchowości: nie tworzy mieszanin wybuchowych Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20°C: 1,85 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: nie dotyczy Prężność par: brak danych Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 17°C: 29,5% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w ciekłym amoniaku; słabo rozpuszcza się w benzenie, nie rozpuszcza się w eterze etylowym | Właściwości dodatkowe | |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu LD50 (szczur, doustnie) - 27 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 20 mg/kg TDL0 (człowiek, doustnie) - 0,71 mg/kg LDL0 (człowiek, doustnie) - 143 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna; blokuje oddychanie komórkowe, prowadząc do zgonu; działa słabo drażniąco.
Drogi wchłaniania: przewód pokarmowy, skóra (w roztworze).
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, biegunkę, w późniejszym okresie ból i zawroty głowy, osłabienie, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia rytmu serca, obrzęk płuc, drgawki, śpiączkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: brak danych. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej lub dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Prowokować wymioty bezpośrednio na miejscu zdarzenia. Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Założyć stałą drogę dożylną. Ze względu na opóźnione wystąpienie objawów zatrucia w każdym przypadku konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|